Zimowe podróże - Wigierski i Białowieski Park Narodowy

Praca rysownika polega głównie na siedzeniu w domu, z kartką/ołówkiem/cienkopisem/kredkami/tabletem/komputerem (wybrać właściwe) - tak przynajmniej to wygląda w moim wypadku. Ale okazuje się, że czasami zdarza się podróżować, i to całkiem daleko. Wróciłam właśnie z Wigierskiego Parku Narodowego, gdzie prowadziłam warsztaty dla dzieci. Tematem zajęć były oczywiście ptaki. Zajęcia rozpoczęły się oglądaniem ptasich piór, a zakończyły rysowaniem ptaków, które można spotkać przy karmniku.

 

Skrzydło myszołowa pomagało wytłumaczyć różnice między poszczególnymi typami ptasich piór. Źródło zdjęcia: fanpage Wigierskiego Parku Narodowego

Źródło zdjęcia: fanpage Wigierskiego Parku Narodowego

A potem przyszedł czas na zwiedzanie, bo w tej części Polski byłam pierwszy raz. Nie wiem, jak Wigry wyglądają w sezonie, ale w środku zimy jest tam naprawdę pięknie - zamarznięte jeziora, śnieg i tropy na śniegu, prawie zupełne pustki.

 Widok z drewnianej wieży w Kruszniku

 Widok z wieży zegarowej pokamedulskiego klasztoru w Wigrach

A później była krótka wizyta w Białowieskim Parku Narodowym...

(Nie, nie udało nam się zobaczyć rysia ani żubra na wolności, te ze zdjęć mieszkają w zagrodach pokazowych. A żubr ze zdjęcia to nie żubr, tylko żubroń, czyli krzyżówka z bydłem domowym. Może ma kompleksy z tego powodu i dlatego patrzy takim strasznym wzrokiem. Pełnokrwiste żubry nie załapały się na zdjęcie, ale też były, jak najbardziej.)